واژه «حور» از نظر لغت به معناى «خروج از حالت سابق و تبدیل به گونه جدید» است براى آگاهى بیشتر ر.ک: حسن، مصطفوى، التحقیق فى کلمات القرآن، ج 2، ص 335.. در تبدیل به گونه جدید، دو نظر میان مفسران هست. گروهى از جمله علامه طباطبایى بر این عقیده‏اند که: دقت و توجه درباره اوصافى که در قرآن مجید براى «حور» بیان گردیده، چنین استفاده مى‏شود که این تبدیل به گونه اوصاف زنانه است؛ نه موجودى که آثار و اوصاف مردانه را در بر داشته باشد. به همین جهت به نظر مى‏رسد که مراد از حور طایفه مؤنث باشد، نه طایفه مذکر.المیزان، ج 18، ص 240 و ج 19، ص 223 و 247.
اما اینکه پاداش زنان مؤمن در بهشت چیست؟ در منابع کلامى و روایى چنین آمده که در روز قیامت، اگر همسر زن مؤمن، اهل بهشت بود، او را اختیار مى‏کند و اگر از اهل جهنم بود، یک مرد را از میان مردان بهشتى برمى‏گزیند. شاید فلسفه این کار این باشد که زن برخلاف مرد، از نظر طبیعت تعدّد پذیر نیست. به همین جهت مردى را انتخاب مى‏کند.
اما گروهى - از جمله آیت‏اللَّه مکارم شیرازى در مقابل مدعى‏اند که‏حورالعین مى‏تواند مذکّر هم باشد. براساس این نظر شاید علت اینکه اوصاف حورى که در قرآن به کار رفته، بر مؤنث دلالت مى‏کند، به این جهت باشد که گفت و گو و محاوره در آن آیات، با طایفه مردان مؤمن بوده است، نه با زنان مؤمن دنیوى. از این رو شیوه محاوره، اقتضا دارد که چنین اوصافى براى این موجودات، ذکر شود.
از مضمون برخى آیات و روایات، چنین برمى‏آید که مسئله لذت‏هاى جنسى، اختصاصى به مردان ندارد؛ بلکه زنان نیز در بهشت مى‏توانند براى خویش شوهرانى دلخواه برگزینند. اصطلاح «حور» نیز اختصاصى به زنان ندارد؛ بلکه حورهاى مذکر نیز در بهشت وجود دارند.
براى نمونه از امیرمؤمنان‏علیه السلام روایت شده است: «در بهشت بازارى است که در آن خرید و فروشى نیست؛ تنها در آنجا تصویر مردان و زنان وجود دارد. هر کس که تمایلى به آنان پیدا کند، از همان جا بر او وارد مى‏شود» بحارالانوار، ج 1، ص 148..
در بهشت هم حوریان بهشتى وجود دارند که از نعمت‏هاى بهشتى‏اند و در دنیا نبوده‏اند و هم زنان دنیا - که اهل بهشت باشند با زیبایى و شکوهى برتر از حوریان در بهشت حضور دارند و چنانچه مایل باشند، به شوهران خویش مى‏پیوندند.
در قرآن مجید این بشارت داده شده است که مؤمنان در صورتى که همسران و فرزندانشان نیز مؤمن باشند در کنار یکدیگر خواهند بود.
1. «ادخلوا الجنّة انتم و ازواجکم تحبرون : وارد بهشت شوید شما و همسرانتان در نهایت شادباشى»، (سوره زخرف، 70). علامه طباطبایى در ذیل آیه شریفه مى‏گوید: منظور از زوج همان زنان با ایمانى هستند که در دنیا بودند. (تفسیر المیزان، 18 / ص 129)
2. «هم و ازواجهم فى ظلال على الارائک متکؤن؛ آنها و همسرانشان در سایه‏هاى قصرها و درختان بهشتى بر تختها تکیه کرده‏اند».(یس / 56)
و آیاتى که داخل شدن همسران صالح را به بهشت وعده داده شده است. از جمله: الف. «ربّنا و ادخلهم جنات عدن التى وعدتهم و من صلح من ءابائهم و ازواجهم و ذرّیاتهم انک انت العزیز الحکیم؛ پروردگارا، آنان را به باغهاى جاوید که وعده شان داده‏اى با هر که از پدران و همسران و فرزندانشان که به صلاح آمده‏اند داخل کن؛ زیرا تو خود ارجمند و حکیمى».(سوره مؤمن / 8)
ب. «جنات عدن یدخلونها و من صلح من ءابائهم و ازواجهم و ذریاتهم...؛ بهشتهاى عدن که آنان با پدران و همسرانشان و فرزندانشان که درستکارند، در آن داخل مى‏شوند و...».(رعد / 23)
از این آیات استفاده مى‏شود که زنان و مردانى که در این دنیا همسر یکدیگرند، هرگاه هر دو با ایمان و بهشتى باشند در آنجا به هم ملحق مى‏شوند. و هم در بهترین شرایط و حالات زندگى مى‏کنند. و در برخى از نصوص آمده است که همسر با ایمان فرد مؤمن بسیار زیباتر و دلپذیرتر از حوریان بهشتى خواهد بود و این به جهت عبادات و اعمال صالحى است که در این جهان انجام داده است و از
مضمون برخى آیات و روایات، چنین بر مى‏آید که مسأله‏ى لذت‏هاى جنسى اختصاص به مردان ندارد؛ بلکه زنان نیز در بهشت مى‏توانند براى خویش شوهرانى دلخواه برگزینند.(براى آگاهى بیشتر ر.ک: بهشت و حوریان بهشتى، سید محمدجواد حسینى)
واژه حور از نظر لغت به معناى مطلق خروج از حالت سابق و تبدیل به گونه جدید است.