در روایت ها، نکته هایی برای بهره مندی از امدادها و عنایت های ملائکه گفته شده است که به برخی از آنها اشاره می کنیم.٭
صبر در بیماری
امام هفتم علیه السلام فرمود: «چون بنده ای بیمار شود، خدا به فرشته دست
چپ وحی کند: «تا در بند من است، بر او گناهی ننویس» و به دست راستی وحی
کند: هر کار نیکی که در تندرستی او برای او می نوشتی، بنویس».
عیادت از بیماران
امام ششم علیه السلام می فرماید: «هرکه یک بیمار مسلمان را عیادت کند، خدا
تا همیشه به او هفتاد هزار فرشته گمارد تا در بند او در آیند و تا قیامت
تسبیح و تقدیس و تهلیل و تکبیر گویند و نیمی از نمازشان برای عیادت کننده
بیمار باشد».
رعایت آداب منزل
امام باقر علیه السلام فرموده است: «جبرئیل گفت: یا رسول اللّه ما در خانه
ای که در آن صورت آدمی باشد و در آن بول شود و یا در آن سگ باشد، وارد نمی
شویم».
دیدار و احوالپرسی از برادر مؤمن
1. رسول خدا صلی الله علیه و آله
جبرئیل به من گفت: خدای عزّوجلّ فرشته ای به زمین فروآورد و او رفت تا به
در خانه رسید ای که مردی از صاحب خانه اجازه ورود می خواست، به او گفت: تو
چه نیازی به صاحب این خانه داری؟ گفت: برادر مسلمان من است و برای رضایت
خدای تبارک و تعالی به دیدار او آمدم. گفت: تنها برای همین آمدی؟ گفت:
بله. فرشته گفت: خدا مرا به سوی تو فرستاده و به تو سلام داده و فرموده:
«بهشت برای تو واجب است» و افزود که خدای عزّوجلّ می فرماید: «هر مسلمانی
برادر مسلمانش را دیدن کند، او را دیدن نکرده، بلکه مرا دیدن کرده و ثوابش
بهشت است».
2. امام جعفر صادق علیه السلام
هر که برادرش را برای خدا دیدار کند در بیماری یا تندرستی، و نیرنگی به او
نزند و عوضی نخواهد، خدا بر او هفتاد هزار فرشته می گمارد که پشت سر او با
صدای بلند می گویند: «پاکی و بهشت بر تو خوش باد، شما زوار خدایید، مهمانان
رحمانید،» تا به خانه اش برگردد. یسیر به او گفت قربانت گر چه راه دور
باشد؟ فرمود: آری، ای یسیر! گر چه یک سال باشد، خدا جواد است و فرشته های
بسیاری بدرقه اش کنند تا به خانه اش برگردد.
3. امام محمد باقر علیه السلام
مؤمن از خانه بیرون آید تا برادرش را دیدن کند و خدای عزّوجلّ فرشته ای به
دو فرستد تا بالی در زمین نهد و بالی در آسمان، او را جوید تا
چون به منزل او درآید. خدای تبارک و تعالی ندا کند: ای بنده که
حقم را بزرگ داشتی و از آثار پیغمبرم پیروی کردی، باید تو را
بزرگ دارم؛ بخواه تا به تو بدهم، دعا کن تا اجابت
کنم، خموش شو و من آغاز کنم. چون برگردد، آن فرشته بدرقه اش کند و با بالش
او را سایه اندازد تا به خانه اش در آید و خدا تبارک و تعالی
ندایش کند: ای بنده که حقم را بزرگ داشتی، بر من باید ارجمندت دارم، بهشتم
را بایست تو کردم و در باره بنده هایم تو را شفیع نمودم.
آن حضرت در کلامی دیگر نیز فرموده است:
راستی چون دو مؤمن برخورند و به هم دست دهند، خدا عزّوجلّ رحمت بر آنها فرو
آرد و 99 آن از آن پرمحبت تر آنها است نسبت به یارش و چون همراه شوند،
رحمت آنها را فرو گیرد و چون بنشینند و با هم گفت وگو کنند، فرشته های حافظ
به هم گویند: ما کنار رویم؛ شاید رازی دارند و خدا خواسته نهان باشد.
گفتم: مگر نه اینکه خدا فرماید: «هیچ لفظی نگوید جز اینکه رقیب و عتیه بر او هستند.» (ق:18) فرمود: «ای ابا اسحاق! اگر حافظان نشنوند، البته خدای دانای راز بشنود و ببیند».
4. امام جعفرصادق علیه السلام
هر که روزه اش را نهان دارد، خدای عزّوجلّ به فرشته هایش فرماید: «بنده ام
از عذابم به من پناهنده شد؛ او را پناه دهید.» خدای عزّوجلّ فرشته هایش را
گماشته به دعا برای روزه داران و به آنها نفرموده دعا کنند به کسی، جز
اینکه مستجاب کند.
روزه تابستان
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: «هر که برای خدای عزّوجلّ در گرمای سخت روزه دارد و تشنه شود، خدا هزار فرشته بر او گمارد تا دست به رویش کشند و او را مژده دهند».
تواضع برای خدا
معاویة بن عمار گوید از امام ششم علیه السلام شنیدم که فرمود: «در آسمان دو فرشته بر بنده ها گماشته شده اند. هر که برای خدا تواضع کند، بالایش برند و هر که تکبر کند، زبونش سازند»
