مؤمنین در برزخ یکدیگر را می‌بینند ، می‌شناسند و با یکدیگر انس داشته و مراوده دارند . شخصی که از دنیا می‌رود اگر بهشتی باشد به دور او جمع می‌شوند . از او سؤال کرده و راجع به فامیل می‌پرسند .

برزخ

کلاً در ارتباط با زندگی برزخی دست ما کوتاه است و تا زمانی که ما به آنجا نرویم نمی‌توانیم آن را درک کنیم . مرحوم حاج آقا بزرگ تهرانی نقل می‌کنند که استاد ایشان آیت الله سید احمد کربلایی که از عرفا بود زمانی که از دنیا رفت در یک حالتی ایشان را دید ( ظاهراً در حالت خواب بوده است ) دست ایشان را گرفت و گفت از آن طرف چه خبر دارید؟ او با یک حالتی دست خود را کشید و گفت باید اینجا بیایی تا ببینی چه خبر است . شبیه همین مطلب را نیز مرحوم آیت الله گلپایگانی که از مراجع بزرگ تقلید و همزمان با آیت الله بروجردی بود نقل می‌کنند .

ایشان مرحوم میرزای نائینی را در حالتی دید و از ایشان پرسید از عالم برزخ چه خبر؟ مرحوم نائینی فرمودند : یک چیزی می‌گوییم ، یک چیزی می‌شنوید و یک چیزی می‌شنویم . باید آن را ببینید . این واقعیت مسئله است. اما آن چیزی که از اهل بیت به ما رسیده و ما به غیر از این سند دیگری نداریم این است که بعد از مرگ زندگی برزخی به این شکل شروع می‌شود که روح که تا به حال با این بدن سنگین ، خاکی و گوشتی و استخوانی کار می‌کرد ، زندگی خود را با یک بدن سبک آغاز می‌کند .

بدن سبک همان بدن برزخی است که به آن بدن مثالی هم می‌گویند. چون شکل و مثل این بدن است .

از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند که بعد از مرگ چطور زندگی می‌کنیم ؟ حضرت در یک روایتی فرمودند : در یک بدن‌هایی مثل بدن‌های دنیایی . بهترین مثال شبیه همان چیزی است که در خواب می‌بینیم. در خواب بدن گوشتی زیر لحاف است و هیچ تحرکی ندارد ، اما آن بدن را می‌بینیم که کاملاً فعال است ، حرکت می‌کند ، می‌فهمد ، می‌خورد ، می‌آشامد ، درد می‌کشد و لذت می‌برد . البته بدنی که با آن در برزخ هستیم این بدن که ما در خواب می‌بینیم نیست . هزاران بار متکامل‌تر از این بدن است چون بدن در خواب هنوز متعلق به عالم دنیا است . اما بدن برزخی ، ما از عالم دنیا بیرون رفته‌ایم و به عالم کامل‌تری رسیده‌ایم .

در زندگی برزخی تکامل و رشد وجود دارد .اما تکامل برزخی ، تکامل عملی نیست . یعنی آن گونه نیست که ما آنجا بتوانیم اعمال انجام دهیم یعنی خیرات کرده ،نماز بخوانیم و بتوانیم کارهای خود را جبران کنیم .یعنی دار عمل و مزرعه همین دنیا است.اما تکامل معرفتی و علمی است .یعنی مرحله به مرحله حجاب‌ها کنار رفته و اسراری برای فرد کشف می‌شود . افرادی که اهل بهشت هستند با دیدن و فهمیدن لذت آن‌ها بیشتر می‌شود . افرادی که اهل عذاب هستند،حسرت و عذاب آن‌ها بیشتر می‌شود

در روایت دیگری امام صادق(علیه السلام) فرمود که وقتی بعد از مرگ ما وارد عالم به رخ می‌شویم در یک شکل و قالبی مانند همین قالب دنیا هستیم . پس شکل و صورت دارد اما جرم و سنگینی ندارد . بدن برزخی می‌خورد ، می‌آشامد ، لذت می‌برد و درک و فهم دارد . لذت و عذاب او یا درک و فهم او به مراتب قوی‌تر از درک و فهم و لذت و عذاب‌هایی است که در عالم دنیا می‌برد چون کامل‌تر بوده و حجاب‌هایی دنیایی برداشته شده است . شخصی از امام صادق (علیه السلام) پرسید که بعد از مرگ ارواح کجا می‌روند ؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود : ارواح مؤمنین در یک اتاق‌هایی مربوط به بهشت برزخی از غذاهای آنجا می‌خورند . از نوشیدنی‌های آنجا می‌آشامند . البته خوردن و آشامیدن در بهشت مانند دنیا فقط تأمین غریزه نیست، آنجا قرب می‌آورد .

در این دنیا بدن ما نیاز دارد و یک تأمین غریزه است . حیوانات نیز می‌خورند و می‌آشامند . اما در آن جا خوردن برای شخص قرب به همراه می‌آورد . بعد حضرت فرمودند : مؤمنین در برزخ یکدیگر را می‌بینند ، می‌شناسند و با یکدیگر انس داشته و مراوده دارند . شخصی که از دنیا می‌رود اگر بهشتی باشد به دور او جمع می‌شوند . از او سؤال کرده و راجع به فامیل می‌پرسند .

طوفان جنسی در برزخ

البته نظام زندگی برزخی اجتماعی نیست و نظام فردی است . زندگی ما در عالم دنیا اجتماعی است . در جامعه همه به یکدیگر احتیاج داریم. ما به مشاغل مختلف احتیاج داریم و به تنهایی نمی‌توانیم نیازهای خود را برآورده کنیم . احتیاج به نانوا، قصاب ، پزشک و .. داریم . اما آنجا دیگر این‌گونه نیست . آنجا زندگی هر نفر فردی است . یعنی هر کسی در گرو اخلاقیات ، عقاید و اعمال خود است .

زندگی اجتماعی به این معنا که به یکدیگر وابسته بوده و به هم کمک کنیم وجود ندارد . اما می‌تواند به صورت جمعی بوده و در کنار هم جمع شویم و یکدیگر را ببینیم . یعنی خانواده‌ها می‌توانند یکدیگر را ببینند . جزو لذت‌های بهشت برزخی این است که افراد یکدیگر را دیده و با هم انس بگیرند . این یک لذتی است که شامل حال مؤمن می‌شود . از طرف دیگر شخصی که دچار جهنم و عذاب برزخی می‌شود هم خوردن و آشامیدن دارد اما این خوردن و آشامیدن برای او عذاب است .

در زندگی برزخی تکامل و رشد وجود دارد . اما تکامل برزخی ، تکامل عملی نیست . یعنی آن گونه نیست که ما آنجا بتوانیم اعمال انجام دهیم یعنی خیرات کرده ، نماز بخوانیم و بتوانیم کارهای خود را جبران کنیم . یعنی دار عمل و مزرعه همین دنیا است . اما تکامل معرفتی و علمی است . یعنی مرحله به مرحله حجاب‌ها کنار رفته و اسراری برای فرد کشف می‌شود . افرادی که اهل بهشت هستند با دیدن و فهمیدن لذت آن‌ها بیشتر می‌شود . افرادی که اهل عذاب هستند ، حسرت و عذاب آن‌ها بیشتر می‌شود .

در روایت دیگری است که امام صادق (علیه السلام) فرمود: اطفال شیعیان ما که از دنیا می‌روند را حضرت زهرا (سلام الله علیها) تربیت می‌کند. این‌ها همه تکامل‌های برزخی است . به همین خاطر است که شما در دعاها صلوات برای اهل بیت فرستاده و ترفیع درجه برای آن‌ها می‌خواهید . در تشهد نماز شما می‌گویید که خدایا درجه‌ی پیامبر را بالا ببر. دعا برای ترفیع درجه نشان می‌دهد که درجات هنوز وجود دارد

در روایتی از امام موسی ابن جعفر(علیه السلام) در جلد دوم اصول کافی است که حضرت به یکی از افرادی که در کنار ایشان نشسته بودند فرمودند که دوست دارید در دنیا عمر شما طولانی شود ؟ آن شخص گفت بله. حضرت فرمود به چه دلیل؟ گفت خیلی سوره‌ی قل هو الله احد را دوست دارم و دوست دارم که این سوره را زیاد بخوانم . امام چند لحظه سکوت کردند و بعد فرمودند: شخصی از مؤمنین که از دنیا برود اگر در دنیا قرآن را نیاموخته باشد ( البته به شرطی که برای آموختن کوتاهی نکرده باشد) در عالم قبر به او تعلیم می‌دهند . بنابراین تعلیم و رشد علمی در آنجا وجود دارد . بعد حضرت فرمود : به این خاطر که درجه‌ی او را بالا ببرند . چون درجات بهشت به اندازه‌ی آیاتی است که خوانده‌اید و بر جان شما نشسته است ، به شما می‌گویند بخوانید و بالا بروید . لذا در آن دنیا به او تعلیم می‌دهند .

در روایاتی است که بچه‌های کوچکی که هنوز بالغ نشده و از دنیا می‌روند و یا حتی سقط شده و از دنیا رفته‌اند در یک روایت است که حضرت ابراهیم (علیه السلام) آن‌ها را در عالم برزخ تربیت کرده و از جهت معرفتی آن‌ها را رشد می‌دهد . پیامبر فرمود: من در معراج دیدم که بچه های زیادی به دور او نشسته بودند.

در روایت دیگری است که امام صادق (علیه السلام) فرمود: اطفال شیعیان ما که از دنیا می‌روند را حضرت زهرا (سلام الله علیها) تربیت می‌کند. این‌ها همه تکامل‌های برزخی است . به همین خاطر است که شما در دعاها صلوات برای اهل بیت فرستاده و ترفیع درجه برای آن‌ها می‌خواهید . در تشهد نماز شما می‌گویید که خدایا درجه‌ی پیامبر را بالا ببر. دعا برای ترفیع درجه نشان می‌دهد که درجات هنوز وجود دارد .